(Wj 22, 20-26)
Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców, bo wy
sami byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej. Nie będziesz krzywdził
żadnej wdowy i sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli,
usłyszę ich skargę, zapali się gniew mój, i wygubię was mieczem i żony
wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami. Jeśli pożyczysz pieniądze
ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował
wobec niego jak lichwiarz i nie karzesz mu płacić odsetek. Jeśli
weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed
zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego
ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go, bo
jestem litościwy. Nie będziesz bluźnił Bogu i nie będziesz złorzeczył
temu, który rządzi twoim ludem. Nie będziesz się ociągał z ofiarą z
obfitości zbiorów i soku wyciskanego w tłoczni. I oddasz Mi twego
pierworodnego syna. To samo uczynisz z pierworodnym z bydła i trzody.
Przez siedem dni będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz je Mnie.
(Ps 18(17), 2-3a. 36c-4. 47 i 51ab)
Refren: Miłuję Ciebie, Panie, mocy moja
Miłuję Cię, Panie,
Panie, mocy moja,
Panie, opoko moja i twierdzo,
mój wybawicielu.
Boże, skało moja, na którą się chronię,
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały,
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka.
Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi
i okazujesz łaskę Twemu pomazańcowi.
(1 Tes 1,5c-10)
Wiecie, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was. A wy,
przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego,
staliście się naśladowcami naszymi i Pana, by okazać się w ten sposób
wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai. Dzięki wam nauka
Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w
Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie trzeba nam o tym mówić.
Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od
was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i
prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wzbudził z
martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.
(J 14, 23)
Jeśli mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
(Mt 22,34-40)
Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że Jezus zamknął usta
saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał
, wystawiając Go na próbę: Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest
największe? On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym
swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe
i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował
swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera
się całe Prawo i Prorocy.