Parafia p.w. świętego Antoniego z Padwy, gmina Siekierczyn, powiat lubański, województwo dolnośląskie.

Historia kościoła parafialnego pw. św. Antoniego z Padwy w Siekierczynie


HISTORIA †
kościoła parafialnego pw. św. Antoniego z Padwy w Siekierczynie


1346 r. Pierwsza pisemna wzmianka o kościele i parafii w Geibsdorfie (Siekierczynie) zawarta w  „Matrykule biskupstwa miśnieńskiego”.
1502 r. Rada miejska Lubania, właściciel Siekierczyna od 1489 r., wyposażają kościół w wielki ołtarz.
1525 r. Kościół i parafie przejmują protestanci (luteranie). Pierwszym pastorem, który głosił tu naukę Lutra był pochodzący z Lubania Krzysztof (Kasper) Schneider, zwany Melzer.
1559 r. Kościół otrzymuje wieżę (sygnaturkę), na której zawieszono piętnastowieczne, późnogotyckie dzwony przeniesione z wieżyczki nad bramą.
1630 r. Świątynia wzbogaca się o piękny kielich mszalny z pozłacanego srebra.
1717 r. Uroczyste obchody 200-lecia reformacji.
1798-1803 r. Gruntowna rozbudowa istniejącego, bądź budowa od podstaw nowego kościoła na miejscu starszego, prawdopodobnie w związku ze zwiększeniem liczby mieszkańców wsi w XVIII w. do 4 000 – wynik dynamicznego rozwoju lokalnego włókiennictwa. Dzięki wybudowaniu w 1823 r. dwupoziomowych empor (miejsc do siedzenia) świątynia mogła pomieścić na miejscach siedzących 1200 wiernych.
1817 r. Budowa nowej sygnaturki niższej o 10 łokci od dotychczasowej i wymiana pokrycia dachowego przez cieślę Szuberta z Lindy (Platerówki). Uroczyste obchody 300-lecia reformacji.
1902 r. Zawieszenie dzwonu fundacji naczelnika gminy J. Kothera. Dzieło giserni Urlicha z Apoldy. Dzwon jako jedyny doczekał dzisiejszych czasów, gdyż piętnastowieczne skonfiskowano i przetopiono w okresie I wojny światowej (1914-1918).
1925 r. Jubileusz 400-lecia przejęcia kościoła i parafii w Siekierczynie przez protestantów. Ufundowanie nowych dzwonów.
16IX1945 r. Ostatni ewangelicki proboszcz, pastor Hans Saalfeld przekazuje parafie i kościół Administracji Apostolskiej Dolnego Ślaska. Erygowanie polskiej, katolickiej parafii pw. św. Antoniego z Padwy.
1945-1955 r. Zmiany w wystroju kościoła. Dostosowanie jego wnętrza do potrzeb obrządku rzymskokatolickiego.
1947 r. Likwidacja empor z wyjątkiem fragmentów przy chórze. Skompletowanie i umieszczenie w prezbiterium osiemnastowiecznego, barokowego ołtarza głównego oraz rzeźb św. Piotra i św. Pawła.
1953 r. Przeniesienie manierystycznej ambony z centrum kościoła (cecha ewangelickich zborów) w pobliże prezbiterium. Umieszczenie na ścianach kościoła, a następnie (w 1955 r.) w prezbiterium 2 ołtarzy bocznych, zlikwidowanych na początku lat 70. ubiegłego wieku.
1954 r. Zamontowanie na ołtarzu głównym olejnego obrazu patrona kościoła św. Antoniego z Padwy anonimowego malarza.
30III1969 r. Ustawienie ołtarza soborowego umożliwiającego kapłanowi odprawianie mszy przodem do wiernych.
1973 r. Przełożenie pokrycia dachu i wymiana z łupka na blachę pokrycia sygnaturki (wieży).
1981 r. Wybudowanie 2 przypór do przedniej ściany szczytowej kościoła.
1983 r. Wykonanie elewacji ścian zewnętrznych kościoła.
1997-2000 r. Gruntowny remont świątyni: wymiana okien i posadzki, modernizacja zakrystii, malowanie wnętrza, konserwacja ołtarza głównego, ambony
i klasycystycznego prospektu organowego.
2013 r. Remont - wymiana pokrycia dachowego i wieży (sygnaturki) kościoła.
marzec 2014 r. Montaż zegara na wieży kościoła.

Siekierczyn, maj 2014 r.
                                                                                      
                                                                                                     autor: Andrzej Kuźniar