(Dz 4, 32-35)
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli.
Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.
Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a
wielka łaska spoczywała na wszystkich. Nikt z nich nie cierpiał
niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili
pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu
też rozdzielano według potrzeby.
(Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24)
REFREN:Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Niech dom Izraela głosi: "Jego łaska na wieki".
Niech dom Aarona głosi: "Jego łaska na wieki".
Niech wyznawcy Pana głoszą:
"Jego łaska na wieki".
Prawica Pana wzniesiona wysoko,
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana.
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.
Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
(1 J 5, 1-6)
Najmilsi: Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się
narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego,
kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże,
gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość
względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego
nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym
właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara. A któż
zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?
Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie
tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch
jest prawdą. Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej
Ofiary
(J 20, 29)
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
(J 20, 19-31)
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie,
choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął
pośrodku i rzekł do nich: "Pokój wam!" A to powiedziawszy, pokazał im
ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu
rzekł do nich: "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was
posyłam". Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie
Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym
zatrzymacie, są im zatrzymane". Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany
Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc
uczniowie mówili do niego: "Widzieliśmy Pana!" Ale on rzekł do nich:
"Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w
miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę". A po
ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z
nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i
rzekł: "Pokój wam!" Następnie rzekł do Tomasza: "Podnieś tutaj swój
palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź
niedowiarkiem, lecz wierzącym". Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: "Pan
mój i Bóg mój!" Powiedział mu Jezus: "Uwierzyłeś dlatego, że Mnie
ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli". I wiele
innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec
uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem,
Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.