(Iz 11,1-10)
Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się Odrośl z jego
korzeni. I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch
rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej. Upodoba sobie w bojaźni
Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ni wyrokował według pogłosek;
raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny
wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg
uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a
wierność przepasaniem lędźwi. Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem,
pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą społem i
mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą
przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał
słomę. Niemowlę igrać będzie na norze kobry, dziecko włoży swą rękę do
kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po całej świętej
mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które
przepełniają morze. Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie
na znak dla narodów. Do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie
miejsce jego spoczynku.
(Ps 72,1-2.7-8.12-13.17)
REFREN: Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie
Boże, przekaż Twój sąd królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość
i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza,
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa,
i ubogiego, co nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci.
Niech Jego imię trwa na wieki,
jak długo świeci słońce, niech trwa Jego imię.
Niech Jego imieniem wzajemnie się błogosławią,
niech wszystkie narody ziemi życzą Mu szczęścia.
(Rz 15,4-9)
To, co niegdyś zostało napisane, napisane zostało dla naszego
pouczenia, abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma,
podtrzymywali nadzieję. A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę, niech
sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do siebie i
zgodnie jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego Jezusa
Chrystusa. Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus
przygarnął was - ku chwale Boga. Albowiem Chrystus - mówię - stał się
sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to
obietnic danych ojcom oraz po to, żeby poganie za okazane sobie
miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: Dlatego oddawać Ci będę cześć
między poganami i śpiewać imieniu Twojemu.
(Łk 3,4.6)
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.
(Mt 3,1-12)
W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni
Judzkiej te słowa: Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie .
Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos
wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie
ścieżki. Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas
skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny.
Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad
Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym
swe grzechy. A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród
faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: Plemię żmijowe, kto wam pokazał,
jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc
nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: Abrahama mamy za
ojca, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci
Abrahamowi. Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc
drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień
wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za
mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów.
On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i
oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w
ogniu nieugaszonym.