(Iz 9,1-3.5-6)
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad
mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. omnożyłeś radość,
zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa,
jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i
drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki
Madianitów. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na
Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca,
Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
Wielkie będzie Jego
panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
(Ps 96,1-3.10-13)
REFREN: Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię,
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli,
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie,
niech wszystkie drzewa w lasach
wykrzykują z radości
Przed obliczem Pana, który już się zbliża,
który już się zbliża, by sądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie,
a ludy według prawdy.
(Tt 2,11-14)
Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim
ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz
światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie,
oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i
Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas,
aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany
na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
(Łk 2,10-11)
Zwiastuję wam radość wielką, dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Jezus Chrystus.
(Łk 2,1-14)
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby
przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył
się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc
wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także
Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego,
zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać
zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam
przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego
pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie
było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w
polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy
nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo
się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto
zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w
mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A
to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i
leżące w żłobie. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów
niebieskich, które wielbiły Boga słowami: Chwała Bogu na wysokościach, a
na ziemi pokój ludziom Jego upodobania.